Όταν έφτασα στο Μόναχο, εντυπωσιάστηκα. Τα επιβλητικά του κτίρια, οι καθαροί δρόμοι, τα εκατοντάδες μνημεία κι αξιοθέατα, τα χλιδάτα μαγαζιά... Η πόλη, ωστόσο, δεν με περίμενε με ανοιχτή αγκαλιά. Όπως διαπίστωσα αργότερα δεν ήμουν η μόνη. Αν έχεις ήδη φτάσει και δεν έχεις βρει ακόμα σπίτι, ξέρεις καλά τι εννοώ. Αυτή η καλά οργανωμένη μεγαλούπολη, ως άλλη Βαβυλωνία με τόσες γλώσσες που ακούς και φυλές που συναντάς, μπορεί να έχει όλα όσα ζηλεύει ο δυτικός πολιτισμός, της λείπουν όμως αυτά που αγαπούν οι Έλληνες. Είμαστε πολλοί εδώ και γινόμαστε όλο και περισσότεροι. Άλλοι έρχονται για σπουδές, άλλοι για δουλειά, άλλη για μια καλύτερη τύχη και άλλοι, πάλι, μόνο για λίγες μέρες. Η προσαρμογή του Έλληνα στη γερμανική νοοτροπία δεν είναι τόσο εύκολη. Αν και οι Έλληνες φημίζονται για την κοινωνικότητα και την ευελιξία τους, το όμορφο και επιβλητικό Μόναχο τους στερεί πάντα κάτι. Μια μικρή ανελευθερία νιώθουμε όλοι εδώ. Είτε λόγω της γλώσσας, είτε λόγω της τάξης και του αποστειρωμένου περιβάλλοντος, είτε λόγω του καιρού. Λείπει η θάλασσα, οι τζίτζικες και εκείνο το φως, το δυνατό, η εκφραστικότητα και η ζωντάνια στους δρόμους. Κάποιοι με το που έρχονται, αναζητούν αμέσως άλλους Έλληνες. Άλλοι θέλουν να αποτραβηχτούν, να ξεχάσουν ό,τι τους έδιωξε απ'την πατρίδα, μαζί και εκείνη τη νοοτροπία του νεοέλληνα που δεν μπόρεσαν ποτέ να τη δεχτούν. Σ' όποια κατηγορία και αν ανήκεις, ένα πράγμα μας ενώνει όλους: το παρελθόν μας στην Ελλάδα και το παρόν μας στο Μόναχο. Αποφάσισα να ξεκινήσω αυτό το blog για να μοιραστώ μαζί σου ό,τι ξέρω για τη ζωή σ' αυτή την πόλη. Θα προτείνω, εκτός των άλλων, και αρκετές επιχειρήσεις, ελληνικές και γερμανικές. Ωστόσο, πρόκειται για blog και όχι για χρυσό οδηγό. Με λίγα λόγια δε θα βρεις κανέναν κατάλογο με όλα τα καταστήματα, αλλά μόνο κάποιες προσωπικές επιλογές. Και θα διαλέξω μόνο τα καλύτερα! Κάτι μου λέει ότι θα σ' αρέσει.

Καλωσήρθες στο Μόναχο!